Het kerkgebouw is een Waterstaatkerk. De bouwstijl vertoont neogotische en neoclassicistische kenmerken. Dit is te zien aan de ramen, de achthoekige vorm van de plattegrond en de aangebrachte hoekpilasters.
In vier van de acht gevels bevindt zich een groot spitboogvenster met een gietijzeren raamwerk met vorktraceringen. In de achtkant is ook een consistoriekamer verwerkt, twee halletjes en een trap naar de galerij.
Het gebouw is opgetrokken in baksteen, gemetseld in kruisverband en heeft een achthoekig tentdak dat met gesmoorde Hollandse pannen is belegd. Bovenop het dak staat een met zink en lood bekleed torentje, met daarop kruis en haan. In het torentje hangt een monumentale klok uit 1857, die zondags en bij sterfgevallen wordt geluid.
Het unieke van De Kluntjespot is de ronde opstelling van de banken en een oplopende houten vloer. De banken hebben een toegangspoortje, enkele zijn open, wat de status aanduidt. Bovendien is er verschil in zitruimte en hebben enkele rijen een gesloten rugleuning. Vroeger waren de zitplaatsen te koop. Hieraan herinneren de letters A, B en C en de cijfers op de bankenrijen.
De preekstoel is vervaardigd door L. te Molder. Aan de preekstoel hangt een koperen bakje. In de zeventiende en achttiende eeuw was het gebruikelijk een doopbekken aan de preekstoel te bevestigen, mogelijk was dit bakje het oude doopbekken. Na het in gebruik nemen van een apart doopvont werd daarin lange tijd het doopgeld gelegd.
Op het grasveldje voor de kerk staat De rustende landbouwer als symbool van de oorspronkelijke bevolking, vervaardigd en geschonken aan de Haarlose gemeenschap door de beeldhouwer P. B. Renes en op 19 oktober 1984 onthuld door burgemeester Alma van Borculo. In de klinkersierbestrating zijn symbolen aangebracht. Het kruis als teken van geloof, een anker symboliseert de hoop, terwijl een hart staat voor de liefde.
Op steenworp afstand ligt de begraafplaats, die in 1831 aangelegd is op het Pausveld (zie Historie voor meer informatie en foto’s). Bekijk hier het exterieur en interieur van de Kluntjespot op 360º-foto’s.
Het orgel
Er is een kabinetorgel uit 1765, gebouwd door H.H. Hess uit Gouda. In 1876 is dit orgel op de galerij geplaatst door orgelbouwer Knipscheer uit Amsterdam. In 1972 vond er een restauratie plaats door de Firma Verschueren uit Heythuizen. Tot 1978 heeft dit instrument van bovenaf de gemeentezang begeleid. Vrijwilligers uit de gemeente hebben toen het kabinetorgel naar beneden gehaald, waarna de firma Flentrop uit Zaandam het instrument opnieuw heeft geïnstalleerd. Het orgel is in 1994 als monument aangewezen. Het unieke aan dit kabinetorgel is dat het bijna compleet bewaard is gebleven. Alleen de deurtjes die de pijpvelden blinderen ontbreken. In 1986 is een tweede orgel, uit het Evangelisatiegebouw, op de galerij is geplaatst. Doordat de twee kerken in Haarlo samengingen, kwam dit orgel voor de kerk beschikbaar.
Klok
De klok in het torentje werd in 1857 gegoten door G.T. van den Heuvel uit Dinxperlo. Dit is een van de weinige overgebleven klokken van deze gieter. Omdat dit de enige klok in het dorp is en de klok relatief klein, werd deze in de Tweede Wereldoorlog als alarmklok bestempeld en om die reden niet gevorderd.
Opschriften op de klok staan in de tekstband: Me Fecit G.T. Van Heuvel – Dinxperlo Anno MDCCCLVII
en op de flank: In Plaats Der Kapel Werd Dee’z Kerk Gesteld / In ‘t Jaar Onzes Heeren Hierboven Vermeld, / Nu Roep Ik Op Zon- En Feestdag De Scharen / Die Vroeger Zo Zelden Hier Mogten Vergaren. Bekijk via deze link opnames van de klok en het kerkje op YouTube.
Restauraties
De Kluntjespot is meerdere keren gerestaureerd. In 1987 is het liturgisch centrum van de kerk vergroot en van plavuizen voorzien. De ingangen werden opnieuw ingericht en de consistoriekamer gerenoveerd. In 2007 zijn het schilderwerk, het torentje en het voegwerk aangepakt. Binnen zijn een keukentje en een toilet aangebracht. In 2012-2013 is het gehele stucwerk vervangen, de vloer van de consistoriekamer aangepast en in de kerkruimte een nieuwe vloer met vloerverwarming aangebracht.